Do pewnej pisarki, napisało mi się (4/4)

Pisałam na jej temat w swoich tekstach parę razy: [Dziwolągi] [Pociąg do południa] [Pan Nowak, czyli motyw drogi w literaturze amerykańskiej]. Obecnie ograniczę się więc do krótkiego przypomnienia i jeszcze krótszego uzupełnienia.


*


W ostatniej z wyżej wymienionych notek nie wspomniałam co prawda o pochodzącej z mojej Georgii Carson McCullers, piszę jednak o roli klimatów amerykańskiego Południa w moim życiu. A także o roli pewnego Pana Nowaka w rodzeniu się mojej pracy magisterskiej na temat innego amerykańskiego pisarza, tak jak McCullers zaliczanego do pisarzy południowych, do którego jednak nie miałam żadnego stosunku emocjonalnego, poza uznaniem dla półtora z czterech jego powieści, które do tamtej pory wydał. Natomiast już po zakończeniu moich studiów, kiedy opublikował on piątą z kolei powieść, nabrałam do niego jeszcze większego dystansu.


Tak więc jego piątej powieści nie przeczytałam, ponieważ nie przepadam za czynnością czytania dla czytania. Jednak powieściową twórczość Carson McCullers, której sztandarowa powieść nosi tytuł „The Heart Is a Lonely Hunter” / „Serce to samotny myśliwy”, swego czasu poznałam w całości, ponieważ było mi to do życia potrzebne. Dlaczego tak było, wyjaśniają dwa wierszowane teksty, które wtedy napisało mi się, i które ostatecznie zamknęły krótki okres mojego ówczesnego wierszowania, zaprezentowany tutaj w czterech krokach: [szaro-buro] [przypadkowo] [ewidentnie egzotycznie] oraz w kroku - obecnym. Jednocześnie zaręczam, że powieści i opowiadania McCullers są od moich próbek poetyckich - o wiele lepsze.

 

For Carson


Na poszukiwanie człowieka

jeśli mi pisany

gotowam wyruszyć

przez przestrzeń i czas


Trudno jednak wędrować z wiarą

w to spotkanie

znając

biologiczne zasady poczęcia

trudno jest w sercu nieść

jego twarz

znając

rachunek prawdopodobieństwa


Matematyka mnożona przez Biologię


Ilość męskich komórek

przez

ilość żeńskich

przez

liczbę istnień ludzkich

przez czas

daje wynik

będący dowodem na

kosmiczną przypadkowość raczej

niż ład



… znając

biologiczne zasady poczęcia

… znając

rachunek prawdopodobieństwa

...


Czyżby moja samotność

była aż tak wielka?



1976



The Lonely Hunter


Idąc ścieżkami twojego życia

odnajduję ślady dróg

własnych porzuconych


A przecież nie chcę

domowi memu stawiać ołtarzy z przedmiotów

i bicia serca wyciszać pluszem foteli


na jego pierwszy znak

móc znowu wyruszyć w drogę


znów płakać


Serce. O nim mi przypomniałaś.



1976

 

 

.